Ертеде бір адамның ақшасы ұрланыпты. Кім алғанын біле алмай, бақсыны шақырыпты. Бақсы ауыл адамдарының бірін қалдырмай шыжғырыпты. Етіктерін шештіріп, жалаң аяқ қойып айтыпты:

-Мен жынымды шақырамын. Ол жылан болып келіп, ақшаны алған ұрының аяғын шағады.

Сонан соң қобызын алып, сарнап-сарнап отырып: «Ал, шақты!» деген екен, ұры секіріп түсіпті. Міне сезікті секірер демекші ұры өздігінен секірген екен.