Айша анамыздың риуаяты бойынша Пайғамбарымыз (с.ғ.с.): "Маған қолы ұзын болғаның алдымен қауышасыңдар», - деген еді. Пайғамбарымыздың сүйікті жарлары екі әлем Сардары бақилық болғаннан кейін бір-бірімен жарысқа түсетін. Арамызда Зейнеп (р.анһа) ең жомарт еді. Қолынан келген бар жақсылығын аямайтын. Айша анамыздың басқа бір риуаятына сүйенсек, «қолдарымызды қабырғаға қойып, бір-бірімізбен салыстыратынбыз. Бұл істі Зейнеп қайтыс болғанға дейін жасадық. Зейнеп аласа бойлы еді. Алла Елшісінің қолы ұзын деген сөзбен көп садақа берушіні меңзегендігін кейіннен түсіндік. Зейнеп (р.анһа)...

Абдуллаһ ибн Зүбәйрдің (р.а.) риуаяты бойынша «Хазірет Айша мен бауыры Әсмә (р.анһума) сияқты жомарт әйел затын көрмедім. Олардың жомарттығы бір-бірінен ерекше еді. Айша (р.анһа) жиған-тергенін сақтап, сосын пақырларға біртіндеп тарататын. Ал, Әсмәға (р.анһа) келсек, ертеңгі күнім деп ойланып-толғанып жатпастан қолындағын сол сәтте мұқтаждарға тарататын».

Имам Суюти: «Қабір – ақырет аялдамаларының алғашқысы. Кімде-кім осы аялдамадан аман-есен өтсе, кейінгі аялдамалардан да аман-есен өтеді. Ал өте алмаса кейінгілерді өту одан да қиын болады», – деген екен.

Бірде бір адамның көк төбеті үй қорып есігінің алдында жатып алады екен. Сол үйдің балалары ойнап жүріп, төбеттің басынан да, құйрығынан да тартқылап  маза бермесе де, көк төбет мыңқ демейді. Бірақ бөтен адам келсе ырылдап айбат шегеді екен. Көк төбетке Ұлы Жаратушы: «Ей, шайтан (ит)! Есікке ешкімді жолатпа. Ал кімде-кім жолайды екен, олардың қайсысы өз иманына қаншалықты берік екендігі сен арқылы білінсін. Адам мені есіне алып, тиісті дұғасын оқып, менен рұқсат сұрар ма екен» - дейді екен. Бұл жерде төбет азғырушы әрі адам нәпсісі ретінде.

Меккедегі Қағба қайта жөндеуден өткен соң «қара тасты» өз орнына қою абыройына ие болғысы келген меккеліктер арасында үлкен дау туып, қылыштарын қынабынан суыруға шақ қалып еді. Соңында ортақ бір мәмілеге келіп: «Қағбаға алғаш келген адамның сөзіне тоқтайық» деп уағдаласты. Осы уақытта меккеліктердің мұндай келісімінен мүлдем хабарсыз Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) Қағбаның табалдырығынан аттайды. Оның (с.ғ.с.) нұрлы жүзін көрген меккеліктер қуаныштарын жасыра алмай: «Әмин» келе жатыр, - деп, Оның төрелігіне риза екендіктерін білдірген еді.     ...

Ысырап деген кезімізде алғаш ойға материалдық затты ысырап ету яки уақытты ысырап ету келеді. Сондай ақ, азық-түлікте ысырап, электр қуатында ысырап, киім кешекте тағысын тағы... осы орайда адам баласы қамшының қысқа сабындай болған мына өмірде бос әңгіме, жаман сөздер, болмашы мәселелер үшін біреулермен ұрыс керіс, талас тартысып яки біреудің артынан ғайбат айтып жататын кездеріміз болады. Алайда сөз ысырабы дегенге аса мән бере бермейді екенбіз. Ысырап –  «текке шашу», «мөлшерсіз жұмсау», «шегінен шығу», «қолдағы нығметтің қабірін...

Әулие Шакик Әбу Әли Бәлхи былай дейді: Күнде таң ертең төрт жағымнан шайтан жақындап «күнәларыңа мән берме» дейді. Мен де: «Мен, кім тәубе етіп, иман келтіріп, тура жолда болса; әлбетте жарылқаймын», («Таһа», 20/82) - деген аятты оқимын. Артымнан жақындап «бала шағаң аш жалаңаш» деп қорқытады. Мен де: «Жер бетіндегі әр жәндіктің қорегі Аллаға тән» («Һұд», 11/6) деген аятты оқимын. Оң жақтан жақындап мені мақтап ұлықтауға тырысады. Мен де: «...Онда сабыр ет. Расында соңғы табыс. Тақуалар үшін»...

Ертеде бір адамның ақшасы ұрланыпты. Кім алғанын біле алмай, бақсыны шақырыпты. Бақсы ауыл адамдарының бірін қалдырмай шыжғырыпты. Етіктерін шештіріп, жалаң аяқ қойып айтыпты: -Мен жынымды шақырамын. Ол жылан болып келіп, ақшаны алған ұрының аяғын шағады. Сонан соң қобызын алып, сарнап-сарнап отырып: «Ал, шақты!» деген екен, ұры секіріп түсіпті. Міне сезікті секірер демекші ұры өздігінен секірген екен.

Хақ пайғамбардың науқастанып жатқанына көп жылдар болды. Бағзы деректерде оның он үш яки он сегіз жыл науқастанғаны айтылады. Осы дерт бір күні қатты асқынып жүрегі мен тіліне шапты. Ол ауру азабын қаншама тартса да Хақтан үмітін үзбеген еді. Сол себепті ол Аллаға жақындай түсіп, Оның «Шафи» есімін терең түсініп, тынбай зікір етіп келген. Ал қазір сол дерт меңдеп жүрегі мен тіліне жеткен кезде, оны Хақ тағалаға деген құлшылығыма залал тимесе екен деген ой мазалай бастады. Ақырында бір байламға келіп, Хақ Тағалаға: «Уа, Раббым! Бұл дерт маған залалын тигізе бастады. Саған...

Ал құрметті халайық, ашқан блоктарыңыз құтты болғай, әрбір жазған жазбаларыңыз, тың ойларыңыз өзгенің жүрегінен орын тапқай.